црну опну носи,
не зна да пева,
радости нема,
да се на судбину
каменом бациш.
Камена реч
нежности нема,
ваља се по трњу
и не осећа ништа,
боде срце и душу,
не могу више,
камен под главом
да носим и чувам.
Покрени тугу,
да разори камен,
између камена и душе
цвет да процвета.