птица на грани; цвркут врх брегова;
магла са срца, магла са цветова;
и росе са лишћа, дах и ишчезнуће!
Љубав, о љубав! – Незнано гануће!
речи без речи: повијена грана;
заљуљан листак; осмех води бачен;
поглед пут неба и небом озрачен;
и ћутљив корак до на крај свих дана!
Љубав, о љубав! – Однесена брана;
пролећа, јутра, свих незнања бдење;
ћутање које упијањем поста
воде, потом мостом, неба изнад моста;
и тихог смеха вечно сновиђење…
И тихог смеха цветање и мрење!